چکیده :
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک
طنز به ویژه طنز پس از مشروطه، عبارت از زبان انتقاد غیر مستقیم با بیانی خنده آور و اغراق آمیز از مفاسد و معایب و حقایق تلخ سیاسی و اجتماعی است و هدف آن اصلاح مفاسد و معایب. در میان طنزپردازان معاصر، ابئالقاسم حالت(1371-1298) یکی از پرکارترین و نامبردارترین آنان محسوب می گردد. وی با طرح دیدگاه های انتقادی نسبت به مسایل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عصر پهلوی، خود را به عنوان یک طنزپرداز منتقد در عرصه ی ادب فارسی مطرح کرده است. در حوزه ی طنزهای سیاسی حالت، گذشته از درون مایه های قابل بحث، نکته ی قابل پژوهش این است که آماج های طنز او چه کسانی هستند و زبان طنز او نسبت بدانان چکونه است. در این مقاله، ضمن اشاره به موضوع های سیاسی طنز حالت، به بررسی آماج های طنز سیاسی و نوع زبان آن پرداخته شده است.
کلید واژگان :طنز، ابوالقاسم حالت، دولت، وزیران و رجال سیاسی.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک