بررسی مصادیق باورهای عامیانه ی طبی در ادبیات فارسی و گره گشایی از مشکلات و دشواری های نهفته در ابیات و عبارات متون ادبی، محور اصلی این مقاله است. نخست، اسباب و عوامل بیماری ها در نزد اقوام و ملل مختلف، در سده های پیشین برشمرده شد و مطالبی در باره ای عواملی چون قهر و خشم خدایان، حلول ارواح خبیث در کالبد آدمیان و سحر و جادو نگاشته شد؛ سپس بعضی از موضوعات طبی از قبیل اختلاج، استخوان سوخته، ام الصبیان، بلادر، دیوانگی و فصد که پاره ای از باورهای عامیانه را به خود اختصاص داده اند، مورد تحلیل و توجیه قرار گرفته اند. این باورها از دیوان شاعرانی چون: منوچهری، سنایی، نظامی، خاقانی، عطار نیشابوری، مولوی، صائب تبریزی و بیدل دهلوی؛ و از متون نثر، از آثاری مانند: کلیله و دمنه و مقامات حمیدی استخراج گردیده و با استناد به امّهات منابع و مراجع طب سنتی تجزیه و تحلیل شده است.
کلید واژگان :طب سنتی، خرافات، باورهای عامیانه، ام الصبیان، فصد.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک