چکیده :

مهمترین اثرات فضاي سبز در شهرها، کارکردهاي زیستمحیطی آن ها است که شهرها را بهعنوان محیط زیست جامعه انسانی معنادار کرده- است. ازاینرو فضاي سبز باید از نظر کمی و کیفی متناسب با حجم فیزیکی شهر (ساختمانها، خیابانها و جادهها) و نیازهاي جامعه (از لحاظ روانی، گذران اوقات فراغت و نیازهاي بهداشتی) ساخته شود، تا بتواند بهعنوان فضاي سبز فعال، بازدهی زیستمحیطی مستمري داشتهباشد. روش ای ن پژوهش، تحلیلی-تطبیقی بوده و اهداف آن بررسی سرانه فضاي سبز شهري شهر شیراز، آگاهی از چگونگی توزیع جغرافیایی آن بهمنظور رعایت اصل عدالت و ارائه پیشنهاد سرانه مناسب براي محدوده مورد مطالعه در جهت ساماندهی زیست- محیطی-اجتماعی آن است. نتایج بررسی نشان میدهد که علاوه بر کمبود فضاي سبز در سطح شهر شیراز، توزیع فضاي سبز در مناطق 9گانه آن نیز بهصورت عادلانه صورت نگرفتهاست. بهطوريکه مناطق 6 و 9 در ،5 ، 3 و 4 سرانه فضاي سبز بیشتري دارند. مناطق 2 ،1 سطح دوم قرار دارند و مناطق 8 و 7 پایینترین نسبت سرانه فضاي سبز را دارند. همچنین بین سرانه فضاي سبز و تراکم جمعیت در شهر 0- وجود دارد. در پایان، با استفاده / شیراز همبستگی منفی به میزان 42 از مدل تعدیلشده مهندس کامبیز بهرام سلطانی، سرانه پارك مورد نیاز شهر شیراز 14 مترمربع محاسبه گردید.

کلید واژگان :

پارك و فضاي سبز شهري ، سرانه فضاي سبز، توزیع فضایی، شهر شیراز.



ارزش ریالی : 250000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک