با توجه به گستردگی کمبود روي در خا كهاي ایران و کمبود آن در جامعه انسانی کشور، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر محلو لپاشی سولفات روي (عدم مصرف، نیم گرم در لیتر در مرحله ساقه روي، نیم گرم در لیتر در مرحله ساقه روی و پر کردن دانه و نیم گرم در لیتر در مرحله ساقه روی و 2 گرم در لیتر در مرحله پرکردن) بر عملکرد و اجزاي عملکرد (بخش مزرعه اي) و تاثیر محتواي روي دانه ( 199 (کم)، 381 (متوسط) و 595 (زیاد) نانوگرم روي در دانه) بر روي برخی از شاخص هاي جوانه زنی (بخش آزمایشگاهی)، در دانشکده کشاورزي دانشگاه مراغه در سال 92 الی 1391 بر روي گندم نان رقم کوهدشت اجرا شد. نتایج بخش مزرعه اي نشان داد که محلو ل پاشی سولفات روي در مرحله ساقه روي و پرکردن دانه سبب افزایش معنی دار تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبلچه بارور و وزن سنبله در مقایسه با شاهد شد. به علاوه محلو لپاشی سولفات روي در تمامی مراحل فنولوژیکی توانست عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادي را به طور معنی داري در مقایسه با شاهد افزایش دهد. اما کاربرد ترکیب یاد شده در هیچ یک از مراحل، تاثیر معنی داري بر شاخص برداشت نداشت. شاخص هاي سرعت جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی و شاخص بنیه بذر تنها از مقدار زیاد روي در دانه متاثر شده و اختلاف معنی داري با مقدار کم روي بذر نشان دادند. اما محتواي روي دانه تاثیري بر درصد جوانه زنی بذور نداشت. نتایج نشان داد که کاربرد سولفات روي توانست میزان عملکرد و محتواي روي دانه را افزایش دهد. بر این اساس به نظر می رسد با استفاده از اسپري سولفات روي می توان عملکرد کمی و کیفی گندم تولیدي در خاكهاي فقیر از روي را بهبود بخشید. بعلاوه این روش به زراعی می تواند به عنوان راهکار کوتاه مدت براي کاهش مشکلات تغذی هاي ناشی از کمبود روي و بهبود شاخص هاي امنیت غذایی مورد کاربرد قرار گیرد. همچنین نتایج بخش آزمون شاخص هاي جوانه زنی نشان داد که با افزایش محتواي روي دانه، شاخص هاي جوانه زنی و بنیه گیاهچه بهبود می یابد.
کلید واژگان :محلولپاشی، گندم، کمبود روي، غنی سازي زیستی، خاك آهکی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک