مقدمه: ناباروری می تواند پیامدهای روانشناختیِ بی¬شماری را به افراد نابارور تحمیل کند. یکی از این پیامدها کاهش بهزیستی روانشناختی است. بنابراین، پرورش توانمندی¬هایی همچون تاب آوری برای مقابله با این پیامدها و یا پیشگیری از بروز آنها می¬تواند کمک-کننده باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی تأثیر تاب¬آوری بر افزایش بهزیستی روانشناختی زنان نابارور است. مواد و روش ها: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون¬ و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مراجعه¬کننده به مراکز درمان ناباروری و مطب های خصوصی زنان شهر تهران در سال 1392 بود. تعداد 22 نفر به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هرگروه 11 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 12 جلسه (هفته ای یک جلسه) آموزش تاب آوری قرار گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های آزمون از نرم افزار spss (نسخه 16) و از روش آماری تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری استفاده شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها : نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری به طور معناداری بر بهزیستی روانشناختی (001/0>p) و مؤلفه های آن شامل پذیرش خود(001/0>p)، روابط مثبت با دیگران(001/0>p)، خود مختاری (010/0>p)، تسلط بر محیط (031/0>p)، زندگی هدفمند (001/0>p) و رشد فردی (021/0>p) در زنان نابارور موثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: به دلیل اثربخشی آموزش تاب آوری بر افزایش بهزیستی روانشناختی زنان ناباور، می توان از این روش به عنوان درمان تکمیلی در کنار درمان هاي پزشکی سود جست و بنابراین از آن در راستاي افزایش سلامت روان¬شناختی در این بیماران استفاده کرد.
کلید واژگان :تاب آوری، بهزیستی روانشناختی، ناباروری
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک