يکي از مباحث مهم که در سالهاي اخير در ادبيات توسعه موجود مي¬باشد، کيفيت حکمراني است. نظريه حکمراني خوب که اخيراً توسط متفکران غربي مطرح شده است، کليد توسعه در جوامع درحال توسعه را فراهم ساختن شرايط و نهادهايي مي¬داند که دولت از عهده انجام وظايف حاکميتي و پشتيباني خود برآيد و بتواند زمينه ساز رشد بازار و هدايت آن به نفع عامه مردم باشد. اين در حالي است که منابع اسلامي به کرات به حکمراني خوب اشاره کرده است و حکمراني خوب و اهميتش براي اسلام پديدۀ جديدي نمي¬باشد. لذا هدف اصلي اين مطالعه بررسي نظريه حکمراني خوب و مقايسه آن با ديدگاه امام علي (ع) در نهج البلاغه مي باشد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد ديدگاه امام علي(ع) در خصوص حکمراني نه تنها منافاتي با نظريه حکمراني خوب ندارد بلکه در بسياري از موارد از آن کاملتر و مترقي ¬تر مي¬باشد؛ چرا که حضرت علي (ع) قرنها پيش از پيدايش اين نظريه اصول حکمراني خوب را در زماني که اکثر جوامع در سلطه حاکمين مستبد بودند، به اجرا درآورده است. ب
کلید واژگان :حکمراني خوب، توسعه، امام علي(ع)، نهج البلاغه، کشورهاي اسلامي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک