بهمنظور مطالعه تأثير كمآبي و محلولپاشي سولفات روي بر ويژگـيهـاي فيزيولوژيـك نخـود آزمايشـي بـهصـورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در مزرعه تحقيقاتي و آزمايشگاه دانشگاه محقق اردبيلـي در سـال 1392 اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايشي شامل سه سطح آبياري )آبياري در زمان كاشت؛ آبياري در زمان كاشت و قبل از گلـدهي؛ و آبياري در زمان كاشت، قبل از گلدهي و غلافدهي( و سه سطح محلولپاشي روي )صفر، 3و 6كيلوگرم روي در هكتـار بهصورت سولفات روي( در دو مرحله 15و 25روز پس از كاشت بود. نتايج نشان داد كمآبي موجب افزايش ميزان پرولين، ليزين، قندهاي محلول و كاهش متيونين، پروتئين و پتانسيل اسمزي شد. محلولپاشي با 6كيلـوگرم در هكتـار سـولفات روي سبب افزايش ميزان پرولين، پروتئين، قندهاي محلول و پتانسيل اسمزي شد، ولي بر ميزان ليـزين و متيـونين تـأثير معنيداري نداشت. نتايج نشان داد همبستگي صفات با افزايش مدت زمان بعد از اعمال تنش بيشتر ميشود، بهطـوريكـه در 33روز بعد از تنش، تنها پرولين و در 75روز همه صفات بـا پتانسـيل اسـمزي همبسـتگي معنـيدار داشـتند. نتـايج معادلات رگرسيوني نيز نشان داد در مراحل اوليه نمونهبـرداري ميـزان پـرولين بيشـترين سـهم را در پـيشبينـي ميـزان پتانسيل اسمزي داشت، ولي با گذشت زمان سهم ليزين و متيونين و پروتئينها در پيشبينـي پتانسـيل اسـمزي افـزايش پيدا كرد. بهطور كلي ميتوان گفت تنش ميزان پتانسيل اسمزي را كاهش داده و در اين شرايط توليد متابوليتهاي ثانويه افزايش يافت. در بين متابوليتهاي ثانويه، پرولين بيشترين حساسيت را به تنش داشت و در سطوح پايين تنش توليـد آن جهت تنظيم اسمزي مناسب ميباشد، ولي با شدتيافتن تنش گياه از متابوليتهايي مانند ليـزين و متيـونين نيـز جهـت تنظيم اسمزي استفاده ميكند
کلید واژگان :پرولين، قندهاي محلول، ليزين، همبستگي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک