زوال بذر موجب افزایش فعالیت مولکول¬های اکسیژن واکنشگر می¬گردند و آنزیم¬های آنتی‌اکسیدان نقش کلیدی در مقابله با تنش-های اکسیداتیو ناشی از افزایش رادیکال¬های آزاد دارند. نقش پیش¬تیمار بذر در افزایش فعالیت این آنزیم¬ها و اثر آن بر ویژگی¬های جوانه¬زنی بذور زوال یافته ماریتیغال در آزمایشی در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل پیش¬تیمار بذر در 5 سطح (0، 15، 30، 45 و 60 میلی‌گرم در لیتر نیترات پتاسیم) و زوال در رطوبت نسبی 95 درصد و دمای 45 درجه در 4 سطح (عدم زوال، 48، 96 و 144 ساعت زوال) انتخاب شد. نتایج نشان داد با افزایش سطح زوال (144 ساعت)، فعالیت آنزیم¬های آنتی‌اکسیدان سوپراکسید دیسموتاز (62 درصد)، کاتالاز (34 درصد)، پراکسیداز (43 درصد)، آسکوربات پراکسیداز (57 درصد)، گلوتاتیون پراکسیداز (61 درصد) و گلوتاتیون رداکتاز (58 درصد) کاهش پیدا کرد و در نهایت منجر به کاهش درصد جوانه¬زنی (25 درصد) و سرعت جوانه¬زنی (15 درصد) نسبت به تیمار شاهد (عدم زوال) شد. پیش¬تیمار بذر با نیترات پتاسیم تأثیر زوال را کاهش و فعالیت آنزیم-های آنتی‌اکسیدان را افزایش داده و در نهایت به افزایش جوانه¬زنی منجر شد. غلظت 30 تا 40 میلی¬گرم بر لیتر نیترات پتاسیم بیش‌ترین تأثیر را در کاهش زوال نشان داد. نتایج رگرسیونی نشان داد که فعالیت تمام آنزیم‌ها با درصد و سرعت جوانه¬زنی از رابطه خطی پیروی می‌کند. همچنین مطابق با نتایج تحلیل مسیر، آنزیم¬های آنتی‌اکسیدان به ترتیب دارای تأثیر مستقیم و غیرمستقیم بر درصد و سرعت جوانه¬زنی در طی تغییرات رادیکال¬های آزاد بودند، به‌طوری که فعالیت پراکسیداز دارای بیش‌ترین تأثیر بر درصد (568/0) و سرعت جوانه¬زنی (739/0) بود.
کلید واژگان :پیش تیمار، ماریتیغال، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، نیترات پتاسیم
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک