به منظور ارزيابي تأثير تاريخهاي كاشت مختلف بر عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپهاي گندم با عادت هاي گلدهي زمستانه، بينابين و 88 ) با استفاده از آزمايش كرتهاي خردشده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در - بهاره، پژوهشي دوساله ( 1386 مركز تحقيقات كشاورزي كبوترآباد اصفهان اجرا شد. سه تاريخ كاشت 20 مهر، و 10 و 30 آبان، عامل اصلي؛ و 15 ژنوتيپ گندم، 9156 و 6749 كيلوگرم در ه كتار ، عامل فرعي را تشكيل دادند. ميانگين عملكرد دانه در تاريخ هاي كاشت اول تا سوم ب هترتيب 8495 بود. در هر سه تاريخ كاشت، بيشترين و كمترين ميانگين عملكرد دانه به ترتيب به گروه هاي بهاره و زمستانه تعلق داشت و صرف نظر از 8267 و 8614 كيلوگرم در هكتار داشتند. در ، تاريخ كاشت، گروه ژنوتيپ هاي زمستانه، بينابين و بهاره، به ترتيب ميانگين عملكرد 7519 ، بهار، پيشتاز، كوير و مرودشت، و رقم بينابين الوند به ترتيب با عملكرد دانة 10433 ،M-81- تاريخ كاشت 10 آبان، پنج ژنوتيپ بهارة 13 9822 و 9813 كيلوگرم در هكتار برتر از ژنوتيپهاي ديگر بودند و براي كشت در مناطق معتدل استان ،9843 ،10040 ،10146 مي توان آنها را توصيه كرد. كاهش تعداد سنبلة بارور و وزن هزاردانه، مهم ترين اجزاي عملكرد در واكنش به تأخير كاشت بودند. براساس نتايج بهدس تآمده، 10 آبان تاريخ كاشت بهينه در منطقه توصيه مي شود.
کلید واژگان :تاريخ كاشت، عادت رشد، عملكرد و اجزاي آن، گندم، وزن هزاردانه.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک