هدف: بيماري كرونري قلب يكي از شايع¬ترين بيماري¬هاي قلبي- عروقي است كه تیپ شخصیتی D و فرسودگی حیاتی تأثير عمده¬اي در ابتلاء افراد به اين بيماري ايفا مي¬كنند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تیپ شخصیتی D و فرسودگی حیاتی در بیماران قلبی و افراد عادی اجرا شد. روش: طرح پژوهش حاضر یک طرح پس رویدادی یا علی مقایسه ای است. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز و بیماران کرونری قلب مراجعه کننده به مطب های تخصصی قلب بودند. نمونه پژوهش 200 نفر غیر بیمار و 150 بیمار قلبی بودند که به شیوه تصادفی چند مرحله¬ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه های تيپ شخصيتی دنولت، فرسودگی حياتی ماستريخت و فرم مشخصات جمعیت شناختی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون یو- من- ویتنی توسط نرم افزار SPSS.16 مورد تجزيه تحليل قرار گرفتند. یافته¬ها: نتايج پژوهش نشان داد که بين بيماران قلبی و افراد عادی از نظر تيپ شخصيتی D و مؤلفه¬های آن (عاطفه منفی و بازداری اجتماعی) و متغیر فرسودگی حياتی تفاوت معنی¬داری وجود دارد. نتیجه¬گیری: این یافته¬ها نشان می¬دهند که تيپ شخصيتي D و فرسودگی حیاتی از متغیرهای تقریباً تأثیرگذار بر رفتارهای بهداشتی بیماران کرونر قلبی هستند. این نتایج، تلویحات مهمی در زمینۀ آموزش و مداخلات درمانی برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران کرونر قلبی دارد که در مقاله مورد توجه قرار گرفته¬اند.
کلید واژگان :تيپ شخصيتیD، عاطفه منفی، بازداری اجتماعی، فرسودگی حياتی، بیماری کرونری قلب.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک