بهرهبرداري بهينه جنگل يکي از مهمترين اهداف سيستم مديريت جنگل است، که به هر روشي اجرا شود به توده باقي مانده آسيب ميرساند. ولي روشهاي بهبود يافتهي بهره برداري ميتوانند اين اثراث را كاهش دهند. يكي از اين روشها، استفاده از قطع هدايت شده ميباشد. در اين تحقيق سعي شده است تا تاثير قطع هدايت شده در تعداد درختان صدمه ديده در مرحله قطع و وينچينگ و همچنين زمان قطع و وينچينگ بررسي گردد. مشاهدات و اندازهگيريها در جنگلهاي شرکت نکا چوب انجام پذيرفت. تعداد 84 درخت از کل درختان نشانهگذاري شده انتخاب و از اين تعداد 42 درخت را با كمك ناظر طرح تعيين جهت نموده و جهت قطع و افتادن درخت نشانه گذاری شده پيش از عمليات قطع با رنگ مشخص گرديد. زمان قطع و وينچينگ و هم چنين تعداد درختان آسيب ديده در هر دو مرحله ثبت گرديد. نتايج مرحله قطع نشان داد كه ميانگين زمان خالص براي قطع درخت در قطع هدايت شده 95/2 دقيقه بوده در صورتی که اين مقدار در درختان هدايت نشده 04/4 دقيقه ثبت گرديد. هم چنين در قطع هدايت نشده نسبت به قطع هدايت شده تعداد درختان باقطر بالاتر از 10سانتی متر بيشتری آسيب ديدند (100 در مقابل 25 درخت). مقايسه زمان وينچينگ درختان هدايت نشده نشان داد كه اين زمان بيشتر از 2 برابر گروه هدايت شده بوده و هم چنين تعداد درختان سرپای باقی مانده بيشتری درقطع هدايت نشده در زمان وينچينگ صدمه ديدند (50 در مقابل 14 درخت).
کلید واژگان :مديريت جنگل، صدمات بهرهبرداري، قطع درخت، قطع هدايت شده
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک