تحولات اخیر در زندگی شهری، مانند افزایش استفاده از خودروهای شخصی و به تبع آن احداث پیدرپی بزرگراههای شهری و افزایش آلودگیهای زیستمحیطی موجبات توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت شهروندان در سطح شهر و فضاهای عمومی را فراهم نموده است. به گونهای که امروزه این مفهوم در شهرها و زندگی شهری به دلیل افزایش جمعیت، به مثابه پیش شرط ابعاد سهگانه توسعه پایدار توسط سازمان بهداشت جهانی، قلمداد شده و به عنوان یکی از ابعاد مهم طراحی و برنامهریزی شهری مورد توجه است. این مسئله در سطح شهرهای ایران به ویژه کلانشهرهای تهران، مشهد و تبریز در قالب کمبود فعالیت بدنی و بروز انواع بیماریهای قلبی، عروقی و تنفسی نمود یافته است. این مقاله با هدف بررسی ارتباط میان طراحی شهری و پیاده مداری با مقولههای سلامت عمومی و فعالیت بدنی در محله مطهری کلانشهر مشهد، سعی در لزوم برنامهریزی برای این دیدگاه دارد. روش مورد نظر در جمعآوری و تحلیل دادهها متکی بر روش پیمایشی و همبستگی میباشد. نتایج این مقاله نشان میدهد که رعایت معیارهای اجتماعی _ فرهنگی و فیزیکی _ محیطی در طراحی محله، نقش مهمی در ارتقای پیادهروی و تحرک آن دارد. همچنین عوامل زیباسازی محله، آرامسازی ترافیک، آموزش و اطلاعرسانی به عنوان مهمترین شاخصهای تأثیرگذار بر پیادهروی و سلامت عمومی به شمار میروند. در انتها تبیین مدل نحوه ارتباط عوامل محیطی _ فیزیکی و اجتماعی _ فرهنگی با فعالیت بدنی و پیادهروی به عنوان دستاورد اصلی تحقیق قابل ارائه میباشد.
کلید واژگان :سلامت؛ محله مطهری مشهد؛ طراحی شهری؛ پیادهروی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک