افزایش بهره¬وری آب پنبه با استفاده از فاضلاب تصفیه شده شهری

محدوديت منابع آب، ضرورت استفاده بهينه از آب در بخش کشاورزي را نشان مي دهد. در اين پژوهش براي افزايش بهره وري آب با استفاده از فاضلاب تصفيه شده شهري، آزمايشي به صورت كرت هاي نواري خرد شده (استريپ اسپليت پلات) در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي جوپار در سال ١٣٩٠ انجام شد. در اين آزمايش ميزان مصرف آب درصد نياز آبي) به عنوان عامل اصلي، دو سامانه آبياري (آبياري قطره اي I٤ = و ٥٥ I٣ =٧٠ ،I٢ =٨٥ ،I١ = در چهار سطح ( ١٠٠ به عنوان ((Q و فاضلاب تصفيه شده شهري ( ٢ (Q و دو کيفيت آب (آب چاه ( ١ ((S و آبياري قطره اي زيرسطحي ( ٢ (S سطحي ( ١ عوامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد که کاربرد پساب، تأثير معني داري بر عملکرد، بهره وري آب و صفات مرفولوژيکي اندازه گيري شده دارد، به طوري که عملکرد و بهره وري آب ٩ درصد نسبت به استفاده از آب چاه افزايش مي يابد. همچنين تنش خشکي بر عملکرد و اجزاي عملکرد اثر معني داري داشت و تنش شديد موجب کاهش ۲۹ درصدي عملکرد محصول شد. در آبياري قطره اي زيرسطحي نيز تمامي صفات مورد مطالعه، افزايش زيادي نسبت به آبياري قطره اي سطحي داشتند. پس به نظر مي رسد کاربرد سامانه آبياري قطره اي زيرسطحي با استفاده از كم آبياري در کشت پنبه به ميزان ۸۵ درصد نياز آبي اعمال شده در پساب در استان کرمان مي تواند راه كاري مناسب براي صرف هجويي در مصرف آب و افزايش بهره وري آن در دوره هاي خشكسالي باشد

آبياري قطره اي، بهره وري آب، پساب، پنبه، عملکرد، کم آبياري