یکی از مهمترین دوگانگی های روند توسعه شهرهای استخراجی انرژی ،مربوط به بعد کالبدی شهر می باشد. حضور یک بخش کاملا مدرن و پیشرفته با خیابان بندی های منظم هندسی،فضاهای سبز و تاسیسات و تجهیزات مجهز که در درون حصاری عمدتا فیزیکی قرار گرفته ،در کنار یک بخش نسبتا سنتی و روستائی در بیرون حصارهای شرکت نفت و گاز،از دوگانگی های امر توسعه در شهرهای استخراجی است. هدف از انجام این مقاله،تحلیل و ارزیابی شاخص های بعد کالبدی توسعه شهری پایدار در شهر عسلویه در جنوب ایران و در کناره شمالی دریای پارس بوده و به لحاظ روش،رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی های اسنادی، میدانی و تکمیل پرسشنامه جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و ارزش گذاری نماگرها با بهره گیری از طیف لیکرت،مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج آزمون ویلکاکسون یک نمونه ای نشان می دهد که از سه زیر معیار ، فقط زیر معیار «مسکن و بافت شهری» در سطح اطمینان 95 درصد از نظر پاسخ گویان به شکل گیری پارادایم توسعه پایدار در ابعاد کالبدی شده است. متغیر اصلی «پایداری کالبدی » که از میانگین زیر معیارها بدست آمده در سطح اطمینان 95 درصد، میانه آن برابر 09/3 است و چون سطح معناداری آن کمتر از 05/0 است بنابراین می توان نتیجه گرفت که متغیر«پایداری کالبدی » با مقدار حد وسط میانه(3) تفاوت معناداری دارد و از آن بیشتر است. همچنین نتایج بیانگر آن است که در بین سه مولفه بعد پایداری کالبدی مورد بررسی در این پژوهش،مولفه های ارتباطات فیزیکی(1.03) و فضاهای عمومی شهر(1.98) به ترتیب دارای کمترین امتیاز و رتبه می باشند.
کلید واژگان :ارزیابی،شهر استخراجی ، شاخص های پایداری کالبدی ، شهر استخراجی عسلویه
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک