هدف: هدف پژوهش بررسی تأثیر پیچیدگی عینی و محصول وظیفهکاری بر تعامل دانشجویان با نظامهای بازیابی اطلاعات است. روش¬شناسی: در پژوهش حاضر از روش پیمایشی و با رویکرد توصیفی و تلفیقی از پژوهش کمی و کیفی استفادهشده است. 30 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی انتخاب و هرکدام به انجام 6 وظیفهکاری متفاوت ازنظر سطح پیچیدگی عینی (بالا، متوسط، پایین) و محصول (ذهنی و تصمیمگیری)، پرداختند. دادههای مربوط به رفتار تعاملی دانشجویان با استفاده از ثبت گزارش بلنداندیشی و رخدادها سنجیده شدند. روایی ابزارها توسط اعضای هیأت علمی علم اطلاعات و دانششناسی دانشگاه فردوسی تأیید شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که تعامل دانشجویان با نظامهای بازیابی اطلاعات برحسب نوع محصول و سطح پیچیدگی عینی وظیفهکاری متفاوت است. به گونه ای که، با افزایش سطح پیچیدگی عینی وظایفکاری، کاربران به ترتیب بیشتر به پایگاههای علمی، موتورهای جستجو و فهرستهای رایانهای تحت وب مراجعه میکنند. پرسوجوهای بیشتر و طولانیتر استفاده، نتایج بیشتری را بررسی و منابع بیشتری انتخاب میکنند و در نهایت زمان بیشتری به جستجو و انتخاب منابع اطلاعاتی اختصاص میدهند. این در حالی است که بهطورکلی از فرایند جستجو، رضایت و احساس موفقیت کمتری دارند. همچنین، آزمودنیها برای وظایفکاری با محصول ذهنی، زمان بیشتری را به جستجو در نظامهای بازیابی اطلاعات (به ترتیب، پایگاههای اطلاعاتی علمی، موتورهای جستجو و فهرستهای رایانهای تحت وب) پرداختند. پرسوجوهای بیشتری را صادر، صفحات نتایج جستجوی این نظامها را بررسی کردند و منابع اطلاعاتی بیشتری را مورد بررسی و انتخاب قرار دادند. در پایان، برخلاف تلاش تعاملی زیاد، رضایت کمتری از فرایند تعامل با نظام بازیابی اطلاعات داشتند. نتیجهگیری: انتظار می رود نتایج این پژوهش در طراحی و شخصیسازی نظامهای تعاملی بازیابی اطلاعات و راهگشا باشد.
کلید واژگان :وظیفهکاری؛ پیچیدگی عینی؛ محصول؛ رفتار تعاملی جستجوی اطلاعات؛ رفتار اطلاعیابی؛ رفتار
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک