هدف از مطالعه حاضر، تعيين ارتباط بين تفكر انتقادي و پيشرفت تحصيلي در دانشجويان كارشناسي تربيت بدني و مقايسه اين ارتباط در دانشجويان غير تربيت بدني دانشگاه بوعلي سينا بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگي و مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان كارشناسي دانشگاه بوعلي سينا بوده كه حجم نمونه آن بر اساس جدول مورگان، 293 نفر (78 نفر تربيت بدني، 215 غير تربيت بدني) تعيين شد. پرسشنامه استاندارد تفكر انتقادي كاليفرنيا[1] با پايايي (85%) و نمرات كارنامه دانشجويان به عنوان پيشرفت تحصيلي براي جمع آوري داده ها مورد استفاده قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان مهارت هاي تفكر انتقادي بيشتر دانشجويان (7/72%) ضعيف بود. نتايج آزمون t تنها تفاوت معناداري را در مولفه استدلال استقرايي در بين گروه ها نشان داد (05/0p<). همچنين، ارتباط معناداري بين تفكر انتقادي و پيشرفت تحصيلي بين دو گروه وجود نداشت(r=0.103، p=0.47) (r=0.070، p =0. 30). بر اساس اين يافته ها، ميتوان گفت كه روش هاي آموزش فعلي دانشگاه بوعلي قادر به افزايش سطح تفكر انتقادي دانشجويان غير تربيت بدني نبوده و اين نتايج در مورد دانشجويان رشته هاي تربيت بدني نيز صادق مي باشد .به كارگيري روش هاي آموزش نوين و راهكارهاي يادگيري فعال لازم مي باشد.
کلید واژگان :تفکر انتقادی، پیشرفت تحصیلی، دانشجویان تربیت بدنی، دانشجویان رشته های دیگر.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک