چكيده ديدگاه منبع‌گرا، بر اساسِ غير همگن بودن و منحصر به فرد بودنِ منابع توزيع شده بين شركتها، قرار دارد، در حالي كه تحولات محيطي اخير، اساس اين ديدگاه را زير سوال برده و به ظهور ديدگاه قابليت پويا، منجر شده است. درحالي كه تحقيقات ميداني اندكي، در زمينه قابليت پويا، انجام شده است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي رابطه بين قابل پويا و مزيت رقابتي مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از حيث روش، توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش را آن دسته از شركت‌هاي توليديِ نمونه صادراتي كشوريِ فعال در بخش صنعت تشكيل ميدهند كه طي سالهاي 83 تا 89حداقل يك بار موفق به كسب اين عنوان شده باشند. براي بررسي مدل مفهومي پژوهش و آزمون فرضيه ها، از روش معادلات ساختارياستفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه قابليت پويا، اثرات مستقيم و غير مستقيم بر مزيت رقابتي دارد. هر چند اثر غير مستقيم قابليت پويا، از طريق تقويت قابليت عملياتي، انجام مي شود، اما اثرات مستقيم آن 5/2 برابرِ اثرات غير مستقيم مي باشد. همچنين مشخص گرديد كه عوامل يكپارچگي و هماهنگي، نقش مهمي در ايجاد قابليت پويا، وعامل سرعت ابداع، نقش مهمي در ايجاد مزيت رقابتي بر عُهده دارند.
کلید واژگان :ايران شركت¬هاي صادراتي قابليت پويا قابليت عملياتي مزيت رقابتي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک