بنگاه‌هاي اقتصادي نيز مانند انسان‌ها متولد مي‌شوند و پس از طي مراحل مختلفي به صور مختلف مي‌رسند. بر اين اساس، مرگ و نابودي بنگاه موضوعي حتمي و ناگزير است و تنها مي‌توان با روشهايي آن را به تأخير انداخت و در نتيجه شناخت و آگاهي در باره عوامل توقف بنگاه مي‌تواند يكي از راه‌هاي به تأخير انداختن اين مسئله باشد. از اين‌رو، هدف مقاله حاضر، بررسي تأخير برخي از عوامل متعدد و محتمل (مانند محل استقرار، گروه صنعت، اندازه بنگاه و ...) بر توقف بنگاه‌هاي صنعتي استان يزد در فاصله سال‌هاي برنامه سوم توسعه (1379 تا 1384) است. داده‌هاي اين پژوهش از نرم‌افزار سازمان صنايع و معادن استان يزد استخراج گرديده است. اين داده‌ها شامل 1539 بنگاه صنعتي است كه تا ابتداي برنامه سوم توسعه به بهره‌برداري رسيده و از اين تعداد 175 بنگاه طي سال‌هاي برنامه سوم متوقف گرديده‌اند. براي تخمين عوامل مؤثر بر توقف بنگاه‌هاي صنعتي و با توجه به تفكيك بنگاه‌هاي مورد مطالعه به دو گروه، از تكنيك رگروسيوني پروبيت استفاده شده است. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه استقرار در شهرك‌هاي صنعتي و اندازه بنگاه تأثيري بر توقف آن‌ها نداشته است. با اين وجود، احتمال توقف بنگاه در بين گروه‌هاي مختلف صنعتي متفاوت بوده و علاوه بر آن احتمال توقف بنگاه‌هاي مسن كمتر از بنگاه‌هاي جوان است.
کلید واژگان :اندازه بنگاه تعطيلي بنگاه سرمايه اوليه سن بنگاه گروه صنعت
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک