زمینه و هدف: هر تصادف، یک اختلال در تعادل بین اجزای سیستم انسان، وسیله نقلیه، راه و محیط اطراف است. پیش‌بینی آیندۀ میزان تصادفات، پارامتری ارزشمند در دست مدیران برای اخذ تصمیمات درست است. روش: این پژوهش که بر اساس روش‌های پیش‌بینی و با استفاده از داده‌های سری زمانی انجام گرفته است، پژوهشی توصیفی از نوع مقایسه‌ای است که با استفاده از اطلاعات پس‌رویدادی جمع‌آوری‌شده به روش کتابخانه‌ای به پیش‌بینی آینده می‌پردازد. در این پژوهش به پیش‌بینی تعداد تلفات تصادفات برون‌شهری و درون‌شهری استان تهران پرداخته شده است. جامعۀ آماری این پژوهش و داده‌های مربوط به سری زمانی، تعداد تلفات ناشی از تصادفات درون‌شهری و برون‌شهری استان تهران بین فروردین 1388 تا شهریور 1394 بوده که داده‌های آن از طریق اطلاعات رسمی سازمان پزشکی قانونی استان تهران جمع‌آوری شده است. در پژوهش حاضر برای انجام پیش‌بینی مربوط به سال‌های آتی از روش‌های ورهالست و هموارسازی مورداستفاده قرار گرفته‌اند. در هر دو روش برای به‌دست‌آوردن مقادیر پیش‌بینی، ضمن استفاده از مجموعه روش‌ها و عملیات مربوط، باید با درنظرگرفتن موضوع موردمطالعه، تعدیل و بهینه‌سازی‌های لازم صورت پذیرد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که مدل ورهالست در هر دو پیش‌بینی تلفات درون‌شهری و پیش‌بینی تلفات برون‌شهری استان تهران، دقت بالاتری نسبت به روش هموارسازی دارد. مقادیر پیش‌بینی‌شده حاکی از آن است که تعداد تلفات تصادفات برون‌شهری استان تهران رویۀ نسبتاً ثابتی داشته و تعداد تلفات درون‌شهری، رویه‌ای کاهشی در سال‌های آینده خواهند داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به دقت بالای مدل ورهالست، استفاده از این مدل برای پیش‌بینی تعداد تلفات در آینده پیشنهاد می‌شود. رویه کاهشی تلفات درون‌شهری نشان می‌دهد که تأثیرپذیری اقدامات پلیس راهور در جاده‌های درون‌شهری استان تهران بیشتر از راه‌های برون‌شهری بوده است
کلید واژگان :پیش بینی تعداد تلفات در تصادفات درون شهری و برون شهری استان تهران
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک