بررسی میزان مقدس ‌شمردن ورزش در بین دانشجویان ورزشکار و عوامل مرتبط با آن (مورد مطالعه: دانشجویان ورزشکار دانشگاه یزد)

مقدمه و هدف: اصطلاح مقدس شمردن ورزش برای ارزیابی سطحی که ورزشکاران مشارکت خود در ورزش را مقدس می­شمارند به کار می رود که در آن میزان اعتقاد ورزشکارانی که به خدا اعتقاد دارند و آنهایی که اعتقاد ندارند اندازه­گیری می گردد. همانطور که برخی از مردم برای بعضی از چیزهای دنیایی اهمیت و ویژگی­های الهی قائل می­شوند، برخی از ورزشکاران نیز برای جسم و شرکتشان در ورزش و شیوه­ای که در آن به ورزش می­پردازند و رقابت می­کنند، ویژگی و اهمیتی الهی و دینی قائل هستند و ممکن است این چیزها را امری مقدس بدانند. هر چند پژوهش های محدودی در مورد مقدس شمردن ورزش توسط ورزشکاران در جوامع دیگر انجام شده است اما بررسی ها نشان می دهند که پژوهشی در این زمینه در ایران صورت نگرفته است. لذا این پژوهش به منظور سنجش میزان مقدس شمردن ورزش در بین دانشجویان­ ورزشکار دانشگاه یزد انجام شده است. روش­شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بوده که طی آن 113 نفر از دانشجویان ورزشکار دانشکار دانشگاه یزد با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده­ها از مقیاس ورزش مقدس کوئینتن (2008) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروه­های مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. یافته ها و نتیجه گیری: یافته ها بیانگر این است که بین متغیرهای سرمایه­گذاری در ورزش، بروز احساسات معنوی، مراقبت از فعالیت ورزشی و استفاده از منابع معنوی با مقدس شمردن ورزش رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد دو متغیر احساسات معنوی در ورزش و استفاده از منابع معنوی 32 از تغییرات متغیر ملاک (مقدس شمردن ورزش) را تبیین می­کنند. بر این اساس، مربیان و مشاوران ورزشی می­توانند در راستای موفقیت و ارتقای عملکرد ورزشکاران محیطی را برای آنها فراهم آورند که در آن بهتر بتوانند به معنویات خود توجه نمایند.

ورزش مقدس؛ احساسات معنوی؛ منابع معنوی؛ سرمایه‌گذاری در ورزش؛ یزد