هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نفوذ اجتماعی و بهره وری و کارآیی پژوهشگران حوزه علوم قرآن و حدیث ایران می باشد. روش شناسی: این پژوهش با استفاده از روش‌های رایج در مطالعات علم سنجی و با فن هم نویسندگی و روش تحلیل شبکه انجام شده است. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ مقاله‌های چاپ شده در مجلات حوزۀ علوم قرآن و حدیث تشکیل می‌دهند که در بازۀ زمانی ده ساله (1385-1394) در پایگاه استنادی جهان اسلام نمایه شده-اند. برای تهیه ماتریس از نرم افزار بایب اکسل استفاده شده است. برای ترسیم نقشه علمی این حوزه از نرم افزارهای یو سی آی نت و نت دراو استفاده شده است. یافته ها: میانگین تعداد نویسنده در هر مقاله 6/1 نفر و میانگین دریافت استناد به ازای هر مقاله 1/0 می‌باشد که نشان دهندۀ این است پژوهشگران این حوزه چندان به مقالات یکدیگر ارجاع نمی‌دهند. یافته های پژوهش همچنین نشان داد که بین نفوذ اجتماعی و بهره وی و همچنین نفوذ اجتماعی و کارآیی رابطه وجود دارد. یافته های پژوهش همچنین نشان داد که شبکه اجتماعی این پژوهشگران سست و کم تراکم است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که پژوهشران حوزه علوم قرآنی از همکاری گروهی پایینی برخوردارند. نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که و 10% واریانس مربوط به کارآیی توسط نفوذ اجتماعی (109/0 = R2) و و 22% واریانس مربوط به بهره وری توسط نفوذ اجتماعی تبیین می‌شود (218/0 = R2). پس پژوهشگران این حوزه باید به سمت تشکیل تیم های پژوهشی و داشتن راهبرد هم نویسندگی پیش بروند.
کلید واژگان :نفوذ اجتماعی؛ بهره وری پژوهشی؛ کارآیی پژوهشی؛ مرکزیت؛ حوزه علوم قرآن و حدیث ایران
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک