يکي از مسائل مهم که اکنون در شهرهاي بزرگ به چشم مي خورد، عدم تعادل در نظام توزيع و نارسايي سيستم خدمات از جمله فضاهاي آموزشي است. توسعه ناهمگون و برنامه ريزي نشده و رشد سريع جمعيت را مي توان از دلايل اصلي بروز اين مشکل بشمار آورد. در جهت افزايش کارايي اين فضاها توجه به ساماندهي و توزيع مناسب ضروري به نظر مي رسد. هدف از اين تحقيق ساماندهي فضايي - مکاني و توسعه کالبدي فضاهاي آموزشي در منطقه 8 تبريز است. روش تحقيق از نوع توصيفي - تحليلي بوده که در اين مسير ابتدا با استفاده از روش هاي تحليل نزديک ترين همسايه و شاخص موران، الگوي پراکنش فضايي مراکز آموزشي در محدوده مورد مطالعه مشخص گرديد. با توجه به نتايج به دست آمده از اين دو روش لزوم ساماندهي مراکز آموزشي در محدوده مورد مطالعه ضروري به نظر رسيد، بدين منظور از مدل هاي ارزيابي چندمعياره در محيط نرم افزار GIS استفاده گرديد. به منظور ساماندهي وضع موجود مراکز آموزشي در محدوده مورد مطالعه از معيارهاي تاثيرگذار و مناسب بهره گرفته شده و وزن مناسب اين معيارها از طريق فرايند تحليل سلسله مراتبي به دست آمد. در نهايت، نقشه مناسب که از روي هم گذاري به شيوه پياده سازي تاپسيس انجام گرفته، استخراج گرديده است. با کمي تامل در نقشه وضع موجود مي توان دريافت بيشترين پراکنش فضاهاي آموزشي در قسمت جنوب و جنوب غربي اين منطقه قرار داشته و الگوي منظمي ندارد. نقشه هاي حاصل از نتايج تحقيق فضاهاي مناسب جهت احداث مکان هاي آموزشي را پيشنهاد مي کند.
کلید واژگان :ساماندهي، پراکنش فضايي، مراکز آموزشي، شاخص موران، GIS، منطقه 8 تبريز
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک