امروزه صنعت توریسم در دنیا، یکی از منابع مهم درآمد و در عین حال از عوامل مؤثر در تبادلات فرهنگي بين كشورها است و به عنوان گسترده ترين صنعت خدماتي جهان حايز جايگاه ويژهاي است كه همراه با به وجود آوردن تغييرات شگرف در سيماي زمين، اوضاع سياسي، اقتصادي، فرهنگي، منش و روش زندگي انسانها را دگرگون می‌سازد. این در حالیست که مراکز اقامتی یکی از اصلیترین عناصر در توسعه ی این صنعت محسوب میشوند. بر این اساس هدف از این تحقیق بررسی نقش ارکان اصلی شهر ایرانی اسلامی در مکان گزینی مراکز اقامتی مي باشد. روش انجام تحقيق تحلیلی-کاربردي است. که به منظور طبقه بندی و تجزیه و تحلیل اطلاعات مذکور با استفاده از مدل های ANP، میانگین نزدیک‌ترین همسایه، رگرسیون وزنی جغرافیایی، موران و مدل تحلیل شبکه استفاده شده است. برای انجام این عملیات از نرم افزارهای ARC/GIS و Super Decisions استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که 82 درصد از عناصر اقامتی در گذشته در فاصله 5 دقیقه از عناصر اصلی شهر قرار داشتن اما این رقم در چند سال اخیر با تغییر فاحش به تنها 68 درصد رسیده است. این گریز از مرکز که در چند سال اخیر در اکثر شهرهای ایران و حتی جهان به چشم می‌خورد هم می‌تواند ناشی از عوامل دافعه در مرکز و هم ناشی از عوامل جذاب در حاشیه ی شهرها باشند؛ لذا پس از ارزیابی نظر کارشناسان امر، مشخص گردید که در شهر زنجان هزینههای عمومی با ضریب تأثیر 0.38 مهم‌ترین شاخص و قیمت زمین به عنوان مهم‌ترین زیرمعیار با وزن 0.49 بیشترین تأثیر را در انتخاب محل احداث مراکز اقامتی داشته اند.
کلید واژگان :توريسم، عناصر اقامتي، نزديک ترين همسايه، ANP، ارکان اصلي شهر اسلامي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک