تحلیلی بر مکانیابی ایستگاه های آتش نشانی شهری نمونه موردي: شهر پیرانشهر

ایستگاه¬های آتش¬نشانی یکی از مراکز مهم امدادرسانی می¬باشند. بدیهی است که خدمات¬رسانی به موقع، مستلزم مکانیابی مناسب آن¬هاست. شهر پیرانشهر با داشتن یک ایستگاه آتش¬نشانی، با مشکلاتی مانند کمبود ایستگاه¬ها، عدم توزیع مناسب و عدم مکان¬یابی صحیح آن مواجه است. هدف از این پژوهش، بررسی نحوه توزیع ایستگاه¬ها و خدمات¬دهی آن¬ها و تعیین مکان مناسب برای احداث ایستگاه¬های جدید با توجه به نیاز شهر می¬باشد. در این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی انجام پذیرفته، اطلاعات مورد نیاز از طریق نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 و طرح¬های جامع و تفصیلی شهر پیرانشهر و همچنین مجلات و کتب مرتبط با موضوع گردآوری شده و جهت تحلیل داده¬ها از نرم¬افزارهای، ARC GIS، Super Decisions در آن بهره گرفته شده است و با استفاده از مدل‌ تحليل شبکه و مدل ANP (جهت وزن دهی لایه¬های کاربری و مکانیابی، اولویت بندی نقاط پیشنهادی) و 6 ایستگاه جدید برای مناطقی که خارج از شعاع عملکردی آتش¬نشانی موجود بودند، پیشنهاد گردید تا کل شهر، بر اساس استاندارد زمانی رسیدن خودروهای آتش¬نشانی به محل حادثه، تحت پوشش این ایستگاه¬ها قرار گرفته و به منظور کاهش خسارات، بهره برداری مناسب از آن‌ها گردد.

مکانیابی، ایستگاه¬های آتش نشانی، وقوع بحران، شهر پیرانشهر