تأثیر آموزش اداره تنش بر بهبود چگونگی زندگی مادران دارای فرزند دچار بدخیمی خون

مقدمه: دچارشدن کودک به سرطان، خانواده بویژه مادر را با چالش‌های زیادی روبرو می‌کند و سبب می‌شود پدرومادر، استرس زیادی را متحمل شوند. به نظر می‌رسد در بسیاری موارد فشار ناشی از نگهداری کودک به اندازه‌ای افزایش می‌یابد که بر کیفیت زندگی آنان تأثیر می‌گذارد. هدف: تعیین تأثیر آموزش مدیریت استرس بر بهبود کیفیت مادرانی که فرزند آنها دچار سرطان خون مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع تجربی بود که از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش دربردارنده همه مادران کودکان 4 تا 6 ساله دچار سرطان خون شهرستان رشت در سال تحصیلی 93-1394 بود که 30 نفر از آنها برحسب شرایط ورود به پژوهش انتخاب شده و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای‌دهی شدند. پرسشنامه 36 سوالی کیفیت زندگی واروشربون (1992) در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر هر دو گروه اجرا شد. برنامه آموزش مدیریت استرس به مدت ده جلسه 70 دقیقه‌ای بر گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل چنین مداخله‌ای دریافت نکردند. نتایج: واکاوی داده‌ها نشان داد که بین میانگین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌دار وجود دارد (01/0p<)، به شیوه‌ای که آموزش مدیریت استرس سبب ترقی کیفیت زندگی در گروه آزمایش شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که افزون بر نیروبخشی ابزاری و دانسته‌هایی مانند فراهم‌سازی هزینه درمان و آموزش، مادران کودکان دچار سرطان به پشتیبانی عاطفی و پادرمیانی روانشناختی نیز نیاز دارند تا کیفیت زندگی آنها بهبود یابد.

فشار روانی، کیفیت زندگی، لوسمی، مادران