هدف: اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه، یک اختلال عصبی-رشدی شایع دوران کودکی است که یافتن درمان مؤثر برای کاهش نشانه‌های آن، اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر گِل‌بازی بر کاهش پرخاشگری پسران مبتلا به اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه بود. روش‌بررسی: روش پژوهش، شبه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانش‌آموزان پسر با اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه در مدارس ابتدایی شهر رشت، در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳تشکیل می‌دادند که تعداد ۳۰نفر از آن‌ها به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌شکل تصادفی، در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. پس از برگزاری پیش‌آزمون، برنامهٔ مداخله‌ای گِل‌بازی، در ۱۱جلسهٔ ۶۰دقیقه‌ای، در طی ۵ هفته، برای گروه آزمایش اِعمال شد؛ در حالی که گروه کنترل، مداخله‌ای دریافت نکرد؛ سپس از هر گروه، پس‌آزمون گرفته شد. ابزار استفاده شده، پرسش‌نامهٔ پرخاشگری رابطه‌ای و آشکار کودکان دبستانی شهیم (۱۳۸۵) بود. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش آماریِ تحلیل کوواریانس، تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که گِل‌بازی باعث کاهش نمرهٔ کل پرخاشگری (۰٫۰۱>P) و خُرده‌مقیاس‌های پرخاشگری جسمانی، کلامی و رابطه‌ای (۰٫۰۰۱>p) پسران مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی می‌شود. نتیجه‌گیری: از گِل‌بازی می‌توان به‌همراه سایر روش‌های درمانی، در درمان پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالیِ کمبود توجه، بهره برد.
کلید واژگان :اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی، بازی با گِل، پرخاشگری
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک