اثربخشی آموزش تنظیم هیجانی بر پذیرش اجتماعی و همدلی دانش‌آموزان مبتلا به نارساخوانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر افزایش پذیرش اجتماعی و همدلی دانش‌آموزان مبتلا به نارساخوانی بود.روشپژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شاملدانش­آموزان نارساخوان پایه سوم تا پنجم ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی 94- 1393 بود. افراد نمونه در مرحله اول به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب و پس از تکمیل آزمون تشخیص نارساخوانی، آزمون هوشی وکسلر، پرسشنامه مقبولیت اجتماعی و مقیاس همدلی و کسب نمره لازم برای ورود به پژوهش، با استفاده از نمونه­گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (15 دانش­آموز نفر برای هر گروه) گمارده شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه در معرض آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان قرار گرفتند، اما گروه کنترل چنین مداخله­ای دریافت نکردند. داده­های گردآوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند.نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش­آزمون و پس­آزمون پذیرش اجتماعی و همدلی در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین می­توان گفت آموزش تنظیم هیجان در سطح معناداری 01/0 موجب افزایش پذیرش اجتماعی و همدلی دانش­آموزان مبتلا به اختلال نارساخوانی شده است. با توجه به اثربخشی آموزش مهارت‌های تنظیم هیجانی می‌توان جهت افزایش پذیرش اجتماعی و همدلی و در نتیجه بهبود روابط بین­فردی دانش­آموزان مبتلا به نارساخوانی از این شیوه آموزشی استفاده نمود.

تنظیم هیجان؛ پذیرش اجتماعی؛ همدلی؛ نارساخوانی