هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسهٔ رضایت زناشویی و سلامت عمومی در مادران کودکان با ناتوانی یادگیری و عادی انجام شد. روش‌بررسی: این پژوهش از نوع علی‌مقایسه‌ای است. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی مادران کودکان با ناتوانی یادگیری در شهر رشت بود. از این جامعه، ۵۰ نفر مادر دارای کودک ناتوان در یادگیری، به‌شیوهٔ نمونه‌گیری در‌دسترس انتخاب شدند. همچنین ۵۰ نفر از مادران دانش‌آموزان عادی که از نظر سن و تحصیلات با مادران گروه ناتوان یادگیری همتا شده بودند، به‌عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس‌های سلامت عمومی ۲۸ سؤالی (گلدبرگ، ۱۹۷۲) و رضایت زناشویی انریچ (اولسون، ۱۹۷۷) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند‌متغیری نشان داد که بین دو گروه مادران، از نظر تمامی مؤلفه‌های سلامت عمومی به‌جز نشانه‌های بدنی و نیز از نظر تمامی مؤلفه‌های رضایت زناشویی به‌جز پاسخ قراردادی و موضوعات شخصیتی و روابط جنسی، تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۱>p). نتیجه‌گیری: پژوهش نشان داد که مادران کودکان ناتوان یادگیری از نظر رضایت زناشویی و برخی شاخص‌های سلامت عمومی در سطحی پایین‌تر از مادران کودکان عادی قرار دارند؛ لذا در این راستا برگزاری کلاس‌های آموزش والدین ضرورت دارد.
کلید واژگان :رضایت زناشویی، سلامت عمومی، مادران، ناتوانی یادگیری
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک