عناصر گردشگری شهری شامل جاذبه ها و عناصر ثانویه است. عناصر ثانویه گردشگری آن دسته از خدمات و تسهیلات را دربرمیگیرد که رفاه گردشگران را فراهم میکند و نحوه پراکنش آنها در شهر، فضای گردشگری را شکل می دهد. بر این اساس این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و با رویکردی سیستمی، عناصر ثانویه گردشگری در شهر زنجان را ارزیابی کرده است و نقش فرایندهای مختلف را در مکان یابی آن ها تعیین می کند. به این منظور ابتدا با استفاده از GPS، موقعیت هر کدام از این عناصر گردشگری در شهر و سپس نحوه پراکنش آن با استفاده از مدل نزدیک ترین همسایه تعیین شد. بر اساس نتایج برآمده از مدل مذکور، توزیع فضایی عناصر گردشگری در گذر زمان تغییر کرده است؛ از این رو برای مشخص شدن علت این تغییر ابتدا با تحلیل تصاویر ماهواره ای در سالهای ۱۳۶۳، ۱۳۷۹ و ۱۳۹۱ رشد فیزیکی شهر بررسی شد. این بررسی رشد فیزیکی بسیار شدید شهر، در یک دهه گذشته را نشان داد، به گونه ای که مساحت زمین های ساخته شده در سال ۱۳۹۱، رشدی معادل ۹۲ درصد مساحتی برابر با ۴۷۶۴ هکتار داشته است. این رشد موجب شکل گیری عناصر گردشگری در بافتهای جدید و دور از بافت مرکزی شهر شده است. در گام بعدی برای شناسایی علل این جریان، مدل ANP مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این مدل نشان داد که هزینه های عمومی با ضریب تأثیر ۰/۳۸، مهم‌ترین شاخص و قیمت زمین به عنوان مهم‌ترین زیرمعیار با وزن ۰/۴۹ بیشترین تأثیر را در مکانیابی عناصر گردشگری در سالهای اخیر داشته است.
کلید واژگان :فضای گردشگری شهری، عناصر ثانویه گردشگری، مدل نزدیک ترین همسایه، مدل
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک