رشد سريع شهرها و توسعه‌ی کالبدي آن‌ها موجب بروز بحران‌های مختلف در زندگي شهري نظير مشکلات محيطي و نزول کيفيت محيط شهرها شده است. در کشور ما هم به دنبال افزایش شهرنشینی و سرعت بالای تغییرات در بافت‌های شهری به دلایل مختلف، کیفیت محیط در نواحی شهری به شدت تنزل یافته است. بحران كيفيت در محیط‌های شهري، توجه به رويكردهاي مؤثرتري را كه قابلیت‌های اجرايي بیش‌تری داشته باشند، به يك موضوع جدي تبديل كرده است. شهر زنجان به‌عنوان يکي از شهرهاي ميانه اندام کشور از بحران کيفيت محيط شهري بی‌نصیب نمانده و با مشکلات فراواني در ابعاد مختلف کيفيت محيط شهري روبروست. روش تحقیق در این مطالعه، به‌صورت توصیفی- تحلیلی بوده و نوع تحقیق، کاربردی و رویکرد آن بصورت کمی و کیفی می‌باشد. بر این اساس کيفيت محيط شهري بافت مياني شهر زنجان با استفاده از شاخص‌های کالبدي- فضايي مورد ارزيابي و تحليل قرار گرفته است. یافته‌های تحقيق نشان می‌دهد مناطق سطح مطلوبيت متوسط 92/23 درصد و مناطق پایین‌تر از سطح مطلوبيت متوسط 6/39 درصد از سطح منطقه بافت مياني شهر زنجان را به خود اختصاص داده است که در واقع نشان از وضعيت نامطلوب و نامناسب شاخص‌های کالبدي- فضايي و فاصله کيفي شاخص‌ها از وضعيت مطلوب دارد. پهنه‌بندی محدوده بافت مياني شهر زنجان از لحاظ ميزان مطلوبيت ابعاد کالبدي- فضايي کيفيت محيط شهري نشان می‌دهد که محلات ترانس، بی‌سیم، قیر باشی، دروازه ارک، گونيه، درمانگاه در وضعیت نامطلوب و محلات امجديه، صفا و مقدم در وضعيت نسبتاً نامطلوب قرار دارند. در نهايت پیشنهاد‌هایی براي ارتقای کیفیت محیط شهری در مقیاس محدوده مورد مطالعه ارائه شده است.
کلید واژگان :ارزیابی، کيفيت محيط شهري، بافت میانی، شهر زنجان
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک