تبیین اثرات سرمایه روان‌شناختی در بهبود رضایتمندی شغلی کشاورزان روستایی (مطالعه موردی: روستاییان شهرستان اردبیل)

سرمایه روان‌شناختی به­عنوان نیرویی در جهت بهبود عمل‌کرد فرد و سازمان، افزایش قدرت نفوذ، نهاد و سکونت­گاه‌های انسانی، افزایش درآمد و ایجاد مزیت رقابتی نگریسته می‌شود. هدف اصلی این­مطالعه بررسی نقش سرمایه روان‌شناختی در بهبود رضایت­مندی شغلی کشاورزان می‌باشد. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی می‌باشد که با استفاده از روش پیمایش انجام شده است. روایی صوری پرسشنامه توسط پانل متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه جمع­آوری شد که تعداد30 پرسشنامه صورت گرفت و با داده‌های کسب شده و استفاده از فرمول ویژه آلفای کرونباخ در نرم افزار SPSS، پایایی بخش‌های مختلف پرسشنامه تحقیق 72/0 الی 79/0 به­دست آمد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، شامل کل بهره‌برداران کشاورزی شهرستان اردبیل می‌باشد (29000N=)، که از این میان تعداد 380 نفر با استفاده از فرمول کوکران و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین تمامی متغیرهای تحقیق با افزایش رضایت­مندی شغلی رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود دارد. هم‌چنین، در آزمون رگرسیون چندگانه خطی متغیرهای خودکارآمدی، تاب‌آوری و خوش‌بینی توانایی تبیین 41/0 درصد از تغییرات متغیر رضایت­مندی شغلی را دارا می‌باشند.

رضایت شغلی؛ سرمایه روان‌شناختی؛ شهرستان اردبیل