هدف پژوهش حاضر بررسي نقش درگيري تحصيلي، ارزيابي شناختي و خودپنداره تحصيلي در هيجان¬هاي تحصيلي مثبت و منفي دانش¬آموزان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه¬ي دانش¬آموزان پسر دوره متوسطه شهر تبريز در سال تحصيلي 96-1395 تشكيل مي¬دادند كه مشغول به تحصيل بودند. براي انتخاب نمونه از ميان جامعه آماري، با استفاده از روش نمونه¬گيري تصادفي خوشه¬اي، نمونه¬اي به حجم 336 نفر انتخاب شدند. به منظور جمع¬آوري داده¬ها از پرسشنامه¬¬ي درگيري تحصيلي زرنگ، ارزيابي شناختي پنتريج و دگروت، خودپنداره تحصيلي یس یسن چن و هيجان¬هاي تحصيلي مثبت و منفي پكران استفاده شد. داده¬ها با استفاده از آزمون¬هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد كه درگيري تحصيلي، ارزيابي شناختي و خودپنداره تحصيلي با هيجان¬هاي تحصيلي مثبت رابطه مثبت و معنادار و با هيجان¬هاي تحصيلي منفي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي خودكارآمدي و خودپنداره عمومي قادر به پيش¬بيني هيجان¬هاي تحصيلي مثبت و متغيرهاي ارزيابي شناختي، درگيري تحصيلي و خودپنداره تحصيلي قادر به پيش¬بيني هيجان¬هاي تحصيلي منفي در دانش¬آموزان هستند. بنابراين نتايج نشان دادند كه درگيري تحصيلي، ارزيابي شناختي و خودپنداره تحصيلي نقش مهمي در تبيين هيجان¬هاي تحصيلي دانش¬آموزان دارند.
کلید واژگان :هيجان¬هاي تحصيلي، درگيري تحصيلي، ارزيابي شناختي، خودپنداره تحصيلي.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک