تأثیر جهانی‌شدن بر امید به زندگی در ایران

هدف اصلی این مقاله بررسی اثر غیرخطی جهانی‌شدن بر امید به زندگی در ایران طی سال‌های 1393-1358 است. به این منظور از مدل رگرسیون انتقال ملایم (STR) استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل STR، ضمن تأیید تأثیر غیرخطی جهانی‌شدن بر امید به زندگی، نشان داده که جهانی‌شدن در قالب یک ساختار دو رژیمی با مقدار آستانه‌ای حدود 26/38 درصد، بر امید به زندگی اثر مثبت گذاشته است؛ به‌گونه‌ای که شدت این اثرگذاری مثبت با عبور از سطح آستانه و وارد شدن به رژیم دوم افزایش می‌یابد. بر این اساس می‌توان گفت که جهانی‌شدن نقش مهمی در افزایش امید به زندگی در ایران دارد.

جهانی‌شدن، امید به زندگی، ایران، مدل رگرسیون انتقال ملایم (STR) .