ارزیابی و تحلیل فضایی وضعیت کالبدی مسکن محلات شهری پیرانشهر

اهداف: شهر بايد به‌گونه‌ای باشد كه نيازهاي جمعيتي را پاسخ¬گو باشد. براین¬اساس در مقولۀ مسکن به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین نیازهای زندگی انسان، این امر باید به‌گونه‌ای تدوین گردد که افراد با كمترين شكاف و اعتراض نسبت به استحقاق حقوق خود مواجه باشند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و تحلیل فضایی وضعیت کالبدی مسکن محلاّت شهری پیرانشهر صورت گرفته است. روش تحقیق: نوع تحقیق در این پژوهش «کاربردی ـ توسعه‌ای» و روش بررسی «توصیفی ـ تحلیلی» است. جامعۀ آماری محلاّت شهر پیرانشهر در سال 1391 می‌باشد. شاخص‌های موردبررسی شامل 5 دستۀ اصلی قدمت بنا، کیفیت ابنیه، ریزدانگی واحدهای مسکونی، تعداد طبقات و مصالح می‌باشد. جهت تجزیه¬وتحلیل اطّلاعات مذکور، از مدل Fuzzy TOPSIS و ANP استفاده گردید. یافته¬ها و نتایج: نتایج حاصل از تحلیل‌های انجام¬شده، نشان می‌دهد که 7/26 درصد از محلاّت شهر دارای تعداد طبقات با کیفیت مطلوب، 3/33 درصد با کیفیت متوسّط و 40 درصد دارای کیفیت نامناسب می¬باشند. نتیجه¬گیری: یافته¬های به¬دست¬آمده حاکی از آن است که بیشتر محلاّت در بخش جنوبی شهر به-لحاظ شاخص¬های کلّی مسکن، در وضعیت مناسبی نمی¬باشند. این خود نشان¬دهندۀ نوعی بی-عدالتی فضایی می‌باشد. امید است هرچه سریع¬تر درجهت بهبود کلّی وضعیت مسکن این منطقه، به¬خصوص نواحی محروم و بهبود کیفیت زندگی اقدامات لازم انجام شود.

وضعیت کالبدی مسکن، تحلیل فضایی، پیرانشهر، تحلیل شبکه، Fuzzy TOPSIS