اثر ايمونوتراپيوتيك پنتوكسي فيلين بر ديابت تيپ 1 در موش و تأثير آن بر بيان ژن -proliferator peroxisome activated receptor gamma (PPARγ)

زمينه و هدف: پنتوكسي فيلين تعديل گر ايمني و ضد التهاب ميباشد . پنتوكسي فيلين توليد سايتوكاينهاي پيش التهابي را مهار مي .كند هدف از اين مطالعه بررسي اثرات پنتوكسي فيلين در درمان ديابت تيپ 1 در موش أو ت ثير آن در بيـان ژن gamma receptor activated- proliferator peroxisome .بود) PPAR-γ) روش بررسي: در اين مطالعه تجربي بعد از القائ ديابت در موشهاي نر نژاد خالص 6/C57BL ، موشها تحت درمان با پنتوكسـي فيلـين بـه مـدت 21 روز (روزانه 100ميليگرم به ازا ي هر كيلوگرم وزن بدن) قـرار گرف تنـد . سـطح قنـد خـون در روزهـاي ، 7 ،0 و 14 21 پـس از ابـتلا بـه ديابـت اندازهگيري شد . سلولهاي طحالي از نظر ميزان توليد سايتوكاينها به وسيله تست الايزا مورد ارزيابي قـرار گرفتنـد . تحقيقـات بيشـتر در تغييـرات سيستم ايمني در طحال به وسيله PCR-RT quantitative-semi ژن γ-PPAR مورد آزمايش قرار گرفت . دادههاي آماري بـا اسـتفاده آزمـون هـاي تـي دانشجويي و آناليز واريانس تجزيه و تحليل شدند . يافته :ها درمان به وسيله پنتوكسي فيلين مانع از افزايش قند خون در موشهاي ديابتي شد . درمان با پنتوكسي فيلين بـه طـور قابـل تـوجهي باعـث مهار توليد سايتوكاينهاي پيش التهابي 17-IL و γ-IFN گرديد ، در حالي كه باعث افزايش سطح سايتوكاين ضد التهابي 10- IL و افزايش بيان ژن PPARγ در طحال در مقايسه با گروه كنترل ديابتي شد( 005< p ). نتيجهگيري: پنتوكسي فيلين ممكن است اثر درماني در برابر تخريب خودايمن سلولهاي بتا پانكراس در طي ديابت نوع 1 ناشـي از القـا بـه وسـيله STZ در موش داشته باشد

ديابت نوع ، 1 پنتوكسي فيلين ، سايتوكاين، γ PPAR