چکیده :

پيشزمينه و هدف: سوختگي اثر جبرانناپذيريري در افراد آسيبديده ايجاد ميکند. مطالعات نشان ميدهد سلولهاي مزانشيمي مغزاستخوان از طريق توليد فاکتورهاي رشد و تمايز به سلولهاي رده مزودرمال ميتوانند در درمان آسيبهاي بافتي مورد استفاده قرار گيرند. همچنين تحريک سلولهاي مزانشيمي با ليپوپلي ساکاريد قابليت درماني سلولها را درترميم آسيبهاي بافتي افزايش داده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير تزريق زيرجلدي سلولهاي مزانشيمي تحريکشده با ليپوپلي ساکاريد در التيام جراحات سوختگي پوستي درجه سه در موش سوري و مقايسهي آن با سلولهاي مزانشيمي تحريک نشده ميباشد. مواد و روش کار: تعداد ۲۷ سر موش سوري نر تحت القاء سوختگي درجه ۳ قرار گرفتند. متعاقب تقسيمبندي موشها در سه گروه کنترل، مزانشيم وال پي اس، يک ساعت پس از اعمال سوختگي موشها به ترتيب تحت تزريق زيرجلدي در ناحيه سوختگي با بافر فسفات سالين، سلولهاي مزانشيمي و سلولهاي مزانشيمي بافر فسفات سالين) قرار گرفتند. جهت بررسي سرعت روندترميم آسيب در طي μl تحريک شده با ليپوپلي ساکاريد ( ۱ ميليون سلول در حداکثر حجم ۴۰۰ ۱۴ و ۲۱ پس از القاء سوختگي تهيه گرديد و رنگآميزيهاي بافتي هماتوکسيلين ائوزين و ماسون تري ، پروسهي درماني ۲۱ روزه، مقاطع بافتي در روزهاي ۷ کروم انجام پذيرفت. يافته ها: اندازه گيري ضخامت بافت جوانهاي، رگزايي، تکثير فيبروبلاستي و رسوب کلاژن نتايج مثبت معنيداري در دو گروه مزانشيم و آل پي اس نسبت به گروه همچنين گروه آل پي اس به لحاظ رسوب کلاژن و سرعت روند بهبود نسبت به گروه مزانشيم برتري داشت. کنترل نشان دادند(P<0.05) بحث و نتيجه گيري: تحريک سلولهاي مزانشيمي با ليپوپلي ساکاريد پتانسيل ترميمي سلولها را در برخي فاکتورهاي درمان آسيب سوختگي افزايش ميدهد.

کلید واژگان :

سوختگي، التيام، سلول مزانشيمي تحريک شده، ليپوپلي ساکاريد



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک