هدف اصلی این مطالعه، پاسخ به این پرسش است که آیا پایین بودن شاخصهای دموکراسی در کشورهای اسلامی، منجر به افزایش بار نظامی آنها شده است؟ به این منظور از دادههای آماری 45 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) طی دورهی زمانی 2014-2006 و دو شاخص Polity و مردمسالاری بهمنظور اندازهگیری دموکراسی، استفاده شده است. در این مطالعه، یک مدل عمومی مخارج نظامی (شامل متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و استراتژیک)، با حضور شاخصهای دموکراسی، برای کشورهای OIC طراحی و بهمنظور برآورد آن از روش اقتصادسنجی فضایی استفاده شده است. نتایج برآورد مدل نشان میدهد که کاهش (افزایش) دموکراسی با استفاده از هر دو شاخص، تأثیر مثبت (منفی) و معناداری را بر هزینههای نظامی کشورهای مورد مطالعه داشته است. همچنین نتایج حاصل از برآورد، تأییدکننده فرضیه وجود وابستگی فضایی در مدلها میباشد و نیز مجاورت، اثر مثبت بر رشد هزینههای نظامی کشورهای OIC داشته است.
کلید واژگان :دموکراسی؛ نظامیگری؛ سازمان کنفرانس اسلامی (OIC)؛ اقتصادسنجی فضایی
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک