تحلیلی بر رشد فضایی سکونتگاه¬های غیررسمی و پیش¬بینی روند آن در ایران (نمونه موردی: سکونتگاه¬های غیررسمی شهر خوی)

اسکان¬غیررسمی به عنوان یک شیوه زندگی مابین زندگی روستایی و شهری است که از ویژگیهای اکثر کشورهای در حال توسعه می¬باشد و جوانه¬زنی آن با آغاز صنعتی¬شدن بوده است؛ اما آهنگ رشد سکونتگاه¬های غیررسمی از روند شهرنشینی که دنباله¬رو توسعه می¬باشد، تبعیت می¬کند. تحقیق حاضر با هدف شناخت هسته¬ اولیه و روند رشد فضایی سکونتگا¬ه¬های غیررسمی شهر خوی با استفاده از تصاویر ماهواره¬ای LandSat انجام گرفت. در این راستا ابتدا تصاویر ماهواره¬ای مربوط به سال¬های 1355، 1368، 1379 و 1390 تهیه شد و سپس با استفاده نرم افزارهای ERDAS و ARC GIS فرآیند مربوط به پردازش تصاویر و تجزیه و تحلیل نتایج انجام یافت. نتایج تحقیق نشان می¬دهد که هسته اولیه سکونتگا¬ه¬های غیررسمی خوی در قسمت شمالی شهر (محله جمشید آباد) شکل¬گرفته و مساحت آن در دهه¬های بعدی افزایش¬ یافته¬است. بطوریکه مساحت این سکونتگاه¬ها از 84/31 هکتار (8/2 درصد) در سال 1355 به 05/913 هکتار (05/79 درصد) در سال 1390 افزایش پیدا کرده است و بیشترین رشد مساحت بین سال¬های 1379-1368 با 496 هکتار اتفاق افتاده است. همچنین در این تحقیق روند رشد فضایی سکونتگاه¬های غیررسمی برای افق 1405 با استفاده از ترکیب روش زنجیره مارکوف و سلول¬های خودکار مدل¬سازی شد که نتایج حاکی از افزایش سطح این سکونتگاه¬ها به 35/1036 هکتار می¬باشد که رشد 123 هکتاری را نسبت به سال 1390 نشان می¬دهد.

سکونتگاه¬های غیررسمی، شهر خوی، رشد فضایی، پیش¬بینی.