اثر محلولپاشی ایندول استیک اسید و کاینتین بر صفات گیاهی و شاخصهاي فلورسانس کلروفیل گیاهچه های برنج در شرایط تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر هورمونهاي ایندول استیک اسید فلورسانس کلروفیل در گیاهچههاي برنج، یک آزمایش فاکتوریل با سه عامل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در دانشکده علوم کشاورزي دانشگاه گیلان انجام شد. تیمارهاي آزمایش عبارت بودند از ژنوتیپهاي برنج غریب، خزر، سپیدرود و تنش خشکی در دو سطح صفر (بدون تنش) و تنش خشک ی از مرحله یک تا چهار کدبندي ورگارا و ،IR83750-131- آپلند 1 5 مول) به صورت محلول پاشی ×10- 5 مول) و کاینتین ( 5 ×10-5) IAA ،( هورمون در سه سطح، صفر (بدون محلولپاشی هورمون برگ. صفات اندازه گیري شده شامل تعداد پنجه، تعداد روز تا لوله شدن برگ، دماي برگ، محتواي آب نسبی برگ، نشت الکترولیتها، عدد کلروفیلمتر و مولفههاي فلورسانس کلروفیل بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که عاملها اثر معنی داري بر 46 درصد ) / همه صفتهاي ارزیابی شده داشتند. رقم سپیدرود در شرایط تنش خشکی داراي بیشترین محتواي آب نسبی برگ ( 3 34 درصد ) بود . محلول پاشی هورمون / بود. کمترین محتواي آب نسبی برگ نیز متعلق به تیمار غریب در شرایط تنش خشکی ( 5 43 درصد) شد. ژنوتیپ آپلند در / 92 و 7 / هم در شرایط بدون تنش و هم تنش منجر به افزایش محتواي آب نسبی (به ترتیب 4 IAA 47 ) بود. کمترین مقدار آن نیز متعلق به تیمار غریب در تنش / شرایط آبیاري کامل داراي بیشترین مقدار عدد کلروفیل متر ( 03 13/ و کاینتین منجر به افزایش عدد کلروفیلمتر در رقم غریب به ترتیب به میزان 18 و 7 IAA 30 ) بود. محلولپاشی / خشکی و ( 6 32 درصد در تیمار بدون محلولپاشی شد. کمترین میزان / درصد شدند. تنش خشکی منجر به افزایش نشت الکترولیتها به میزان 1 16 درصد بود. تجزیه ناپارامتریک براي صفات رتبه اي / نشت الکترولیت مربوط به رقم سپیدرود در شرایط آبیاري کامل به میزان 36 نشان داد که ترکیبهاي تیماري مورد استفاده در این آزمایش بر صفات اندازهگیري شده اثر معنی داري داشتند . بیشترین مقدار بود . نتایج این IAA 0 مربوط به رقم خزر در شرایط آبیاري کامل و محلول پاشی / کارآیی کوانتومی فتوسیستم دو به میزان 81 و کاینتین منجر به بهبود صفات مورد بررسی در شرایط تنش خشکی در گیاهچههاي برنج IAA آزمایش نشان داد که محلولپاشی نقش موثرتري در بهبود تحمل به تنش نسبت به کاینتین داشت. همچنین مشخص شد که ژنوتیپهاي آپلند و سپیدرود IAA شد و رشد بهتري در شرایط تنش خشکی داشت. IAA متحملتر از ارقام غریب و خزر بودند و در مجموع ژنوتیپ آپلند با محلولپاشی

برنج، شاخص لوله شدن برگ، عدد کلروفیلمتر، محتواي آب نسبی و نشت الکترولیت