در فرايند آمايش سرزمين وجود اطلاعات و داده هاي زياد باعث پيچيدگي، عدم قطعيت و تضاد در تصميمات مديريتي مي شود لذا استفاده از روشهايي که اين محدوديت ها را تا حدودي در طرحريزي سرزمين کاهش دهند ضروري به نظر مي رسد. اين تحقيق با هدف استفاده از روشهاي تحليل سلسله مراتبي و فازي در فرايند آمايش سرزمين صورت پذيرفته است. بدين منظور پس از انتخاب منطقه مطالعاتي و شناسايي عوامل اکولوژيک و اقتصادي - اجتماعي، معيارهاي مؤثر در ارزيابي توان زيست محيطي سرزمين براي توسعه کاربري مرتعداري مشخص شدند. سپس بر اساس روش مقايسات زوجي و مقياس هفتگانه اعداد مثلثي فازي وزندهي و با تعميم اوزان به لايه هاي اطلاعاتي مربوطه بر اساس روشهاي تحليل سلسله مراتبي (AHP) و وزندهي جمعي فازي (FSAW) همپوشاني نقشه ها انجام پذيرفت و منطقه با استفاده از اين دو روش ارزيابي گرديد. نتایج تحقیق بر اساس هر دو روش نشان داد که بخشهای شرقی منطقه مطالعاتی برای توسعه کاربری مرتعداری از توان مطلوب تری برخوردار است. همچنین معلوم گردید که روش وزندهی جمعی فازی (FSAW) نسبت به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در ارزشگذاری نهایی پهنه ها از دقت بیشتری بر خوردار است و قطعیتی که در مرزبندی پهنه ها بوجود می آید تا حدود زیادی کاهش پیدا می کند.
کلید واژگان :ارزيابي توان زيست محيطي، کاربري مرتعداري، AHP، FSAW.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک