زمينه و هدف: گستره وسيع حيطه فعاليت پرستاران و ماهيت بين رشته اي اين حرفه سبب ايجاد ضربه شغلي در پرستاران شده و موجب تغييرات خلقي بويژه افسردگي در آنان مي شود. از آنجا كه سلامت و ايمني بيماران با شرايط محيط كاري و سلامت اعضاء تيم درماني همبستگي مستقيمي داشته لذا اين مطالعه با هدف تعيين شدت افسردگي پرستاران شاغل در بيمارستان نمازي شيراز و عوامل مرتبط با آن اجرا گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، مشخصات جمعيت شناختي و مقياس خود ارزشيابي افسردگي زانگ تكميل شده توسط 311 پرستار شاغل در بيمارستان نمازي شيراز به كمك نرم افزار آماري SPSS ويرايش11 و با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي نظير آزمون مجذور خي و آناليز واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: در اين پژوهش، 2/41 درصد واحدهاي پژوهشي از خلق طبيعي برخوردار بوده و سايرين از افسردگي خفيف (4/42 درصد)، افسردگي متوسط(8/13 درصد) و افسردگي شديد(6/2 درصد) در رنج بوده اند. آزمون مجذور خي نشان داد پرستاران شاغل در بخشهاي ويژه و اورژانس در مقايسه با پرستاران ساير بخشها سطوح بالاتري از افسردگي را تجربه نموده اند (P=0. 001) همچنين اين آزمون ارتباط معنادار آماري را بين شدت افسردگي پرستاران و رضايتمندي آنان از خوابشان مورد تاييد قرار داد (P=0. 015) . نتيجه گيري: شرايط كاري كنوني پرستاران. به گونه اي است كه افزايش فشارهاي عاطفي و ايجاد افسردگي را به همراه دارد. به همين دليل، پژوهشگران پيشنهاد مي نمايند كه دفاتر پرستاري بيمارستانها از فارغ التحصيلان روان پرستاري بهره جسته تا ضمن ارایه خدمات مشاوره اي، آموزشهاي لازم در مورد شيوه هاي مقابله اي و مديريت خلق منفي را نيز به پرستاران ارایه نمايند.
کلید واژگان :افسردگي، پرستار، بيمارستان، مقياس خودارزشيابي افسردگي زانگ
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک