در سال‌های اخیر فناوری اطلاعات روش‌های عمل را در تمامی سازمان‌ها و به ویژه در صنعت گردشگری متحول ساخته است. امروزه فناوری اطلاعات به دلیل تسهیل فعالیت‌های بسیار مهم تولید، جمع‌آوری، پردازش، اجرا و تبادل اطلاعات یکی از مهم‌ترین عناصر اجرای عملیات هر روزه صنعت گردشگری به حساب می‌آید. بنابراین با توجه به اهمیت صنعت گردشگری الکترونیک، شناسایی موانع بکارگیری آن می‌تواند اولین گام برای توسعه و پیشرفت همه جانبه این صنعت باشد. این پژوهش با استفاده از مدلسازی ساختاری تفسیری فازی به ارائه مدلی برای تبیین ارتباط بین موانع توسعه گردشگری الکترونیک پرداخته و با ترکیب روش‌های کیفی (دلفی) و کمی (تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم) مدلی را تبیین کرده است که می‌تواند راهنمای مدیران در امر برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری باشد. بدین منظور پس از مرور ادبیات تحقیق و با استفاده از تکنیک دلفی، 7 مانع اصلی و 22 مانع فرعی شناسایی گشت و با استفاده از نرم افزار SMART PLS مدل اصلی تحقیق ساختاردهی شد. هم‌چنین بر اساس مدل ایجاد شده با تکنیک FISM، موانع اقتصادی به عنوان تاثیرگذارترین و موانع نرم افزاری و آموزشی و رفتاری به عنوان تاثیرپذیرترین موانع شناخته شدند.
کلید واژگان :گردشگری الکترونیک، تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم، مدلسازی ساختاری تفسیری فازی، موانع توسعه
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک