استئوپروز، شايع‌ترين بيماري متابوليک استخوان است که با کاهش توده استخوان و اضمحلال ريزساختاري بافت استخوان مشخص مي‌شود. استئوپروز يک مشکل هتروژن پيچيده است و از جهت علت شناسي، علت شناخته شده‌اي ندارد. هنوز نقش لاغري و اختلالات عملكردي نظير ديابت و بيماري‌هاي تيروئيد در بروز اين پديده دقيقاً مشخص نيست، از اين رو، مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين استئوپروز با شاخص توده بدني Body Mass Index-BMI، ديابت و بيماري‌هاي تيروئيد در مراجعه كنندگان به مراكز تراكم سنجي شهر گرگان صورت پذيرفت. در اين مطالعه مقطعي ـ تحليلي 300 نفر از ميان مراجعه كنندگان به مراكز تراكم سنجي شهر گرگان (3000 نفر) به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات عمومي، شرح حال بيماري ديابت (براساس علائم و نتايج آزمون قند خون)، بيماري‌هاي تيروئيد (بر اساس نتايج آزمون TSH سطح و T4 آزاد سرم) و اطلاعات حاصل از تراكم سنجي استخراج و جمع آوري گرديد. تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي كاي دو، تحليل واريانس و رگرسيون ساده خطي صورت پذيرفته و سطح معني‌داري براي تمام آزمون‌ها 0.05 در نظر گرفته شد. ميانگين شاخص توده بدني 28.14 كيلوگرم بر متر مربع و ميانگين تراكم توده استخوان در ناحيه كمر 0.928 و در ناحيه فمور 0.778 گرم بر سانتي متر مربع بود. ميانگين و انحراف معيار شاخص توده بدني درا فراد استئوپروتيك در ناحيه كمر و فمور به ترتيب برابر با 5.62±94.25 و 5.20±26.95 بود. رابطه شاخص توده بدني و وضعيت تراكم توده استخواني در ناحيه كمر و ناحيه فمور از لحاظ آماري معني‌دار بود، ولي رابطه ديابت و بيماري‌هاي تيروئيد با وضعيت تراكم توده استخواني در ناحيه فمور و كمر معني‌دار نبود. نتايج رگرسيون ساده خطي نشان داد كه ارتباط BMI با تراكم توده استخواني در ناحيه كمر (ضريب بتا برابر 0.013) و فمور (ضريب بتا برابر 0.004) از لحاظ آماري معني‌دار است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه افراد كم وزن بيش از سايرين مستعد استئوپروز هستند، ولي هيچ ارتباطي ميان ديابت و بيماري‌هاي تيروئيد با استئوپروز در اين مطالعه يافت نشد.
کلید واژگان :استئوپروز، تراكم توده استخوان، شاخص توده بدني، ديابت، تيروئيد
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک