بررسی تاثیر آموزش بر وضعیت هوشیاری و شناختی بیماران تحت درمان با الکتروشوک در بخش اعصاب و روان بیمارستان های شهید یحیی نژاد بابل و امام رضا

پیش زمینه و هدف: الکترو شوک درماني يک روش موثر براي درمان بسياري از اختلالات رواني م يباشد. اين روش در مواردي که بيماران به درمان دارويي جواب نم يدهند يا نم يتوانند عوارض دارويي را تحمل کنند و يا نياز به پاسخ درماني فوري و سريع دارند به کار م يرود. گيجي و اغتشاش شعور، خصوصاً در ٣٠ دقيقه اول، بعد از به هوش آمدن از عوارض شايع اين روش درماني م يباشد؛ لذا اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش بر وضعيت هوشياري و شناختي بيماران تحت درمان با الکتروشوک انجام گرفت. مواد و روش کار: اين مطالعه تجربي بر روي ٦٠ نفر از بيماراني که براي اولين بار تحت درمان با الکتروشوک بودند ( ٣٠ نفر گروه آزمايش ٣٠ نفر شاهد) انجام شد که سطح هوشياري بيماران در دقايق ٦٠،١٥،٣٠،٥ و وضعيت شناختي آنان به ترتيب در دقايق ٦٠،٣٠،١٥ بعد از الکتروشوک مقايسه شد. ابزار گردآو ري و معيار گلاسکو بود. داده ها توسط آزمون آماري اندازه هاي تکراري تجزيه تحليل شد. MMSE اطلاعات، پرسشنامه استاندارد وضعيت شناختي یافته ها: آزمون آماري در وضعيت هوشياري و شناختي دو گروه اختلاف معنيداري را نشان نداد. ولي ميانگين نمره وضعيت شن اختي در دقيقه ٦٠ د ر گرو ه آزمايش بيش از گروه شاهد بود. بحث و نتیجه گیري: براساس نتايج بهدست آمده آموزش قبل از شوک بر وضعيت شناختي بيماران تاثير داشته است. به اين معني بيماراني که قبل از اجراي الکتروشوک درماني آموزش هاي لازم را در مورد علل و فايده استفاده از اين روش، شيوه اجرا و عوارض موقتي ناشي از درمان را ديده بودند از وضعيت شناختي بهتري برخوردار بودند، لذا لازم است جهت کاهش عوارض بعد از الکتروشوک درماني آموزش هاي لازم قبل از اجراي اين روش داده شود.

آموزش، هوشياري، شناختي، الکتروشوک