تلفيق عناصر بصري و محيطزيستي با استفاده از روشهاي فازي و چند معياري در ارزي ابي كيفيت زيباشناختي حوزه آبخيز قرهسو، استان گلستان

ارزش هاي زيباشناختي به عنوان يكي از ويژگي هاي طبيعي مهم در نظر گرفته مي شوند كه از تعامل متغيرهاي مختلف محي طزيستي و بصري ايجاد مي گردند، و در ارتقاء كيفيت و شرايط زيستگاهي يك منطقه اثرات زيادي دارند. هدف از اين مطالعه پهنهبندي ارزيابي كيفيت زيباشناختي حوزه آبخيز قره سو در جنوب غربي استان گلستان بر مبناي معيارهاي بصري و محي طزيستي و با استفاده از مد ل هاي تصميم گيري فازي و چند معياري مكاني است. به اين منظور، نخست معيارهاي ارزيابي از جنبه هاي مختلف فيزيكي، زيستي، اقتصادي-اجتماعي و بصري سرزمين بر اساس مطالعات كتابخانه اي و نظرات كارشناسي انتخاب شدند. جهت ارزشگذاري آن ها روش تحليل سلسله مراتبي فازي مورد استفاده قرار گرفت. پس از تعيين اهميت معيارها، تجزيه و تحليل اطلاعات بر مبناي روش نقطه ايده آل فازي انجام شد. نتايج وزن دهي معيارها نشان داد كه معيارهاي تيپ پوشش گياهي، قابليت ديد آبشار، تراكم پوشش 0 و /114 ،0/114 ،0/155 ،0/ گياهي، نزديكي به رودخانه و ميزان بكر بودن به ترتيب با ارزش 206 0/076 نسبت به معيارهاي ديگر در ارزيابي كيفيت زيباشناختي منطقه مطالعاتي در اولويت قرار دارند. كمترين ارزش ها به عناصر انسان ساخت از جمله سكونتگاه هاي شهري و روستايي، جاده و راه و خطوط انتقال نيرو اختصاص يافت. نتايج ارزيابي كيفيت زيباشناختي منطقه مطالعاتي نشان داد طيفي از طبقات كيفيت زيباشناختي در منطقه وجود دارد و بيشتر سيماهاي جنگلي كه در قسمت هايي از مركز و نيمه جنوبي حوزه قرار دارند داراي بالاترين كيفيت زيباشناختي هستند. نتايج اين تحقيق مي تواند در راستاي حفاظت، احياء و بازسازي ارزش هاي زيباشناختي منطقه مطالعاتي بكار گرفته شود.

كيفيت زيباشناختي سيماي سرزمين عناصر بصري فازي سلسله مراتبي فازي تاپسيس