اثر میزبان¬های مختلف شته سبزگندم Sitobion avenae (Fabricius) (Hemiptera: Aphididae) از جمله گندم رقم تجن، جو رقم دشت، ذرت رقم سینگل کراس 704 و سورگوم رقم اسپیدفید، روی برخی پارامترهای تولید¬ مثلی و امید به زندگی کفشدوزکHippodamia variegate (Goeze) (Coleoptera: Coccinellidae) در شرایط آزمایشگاهی با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره¬ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفتند. نرخ ناخالص باروری (Fertility) و زادآوری (Fecundity)، 50/500، 06/447، 33/604 و 61/378 تخم/ماده و نرخ خالص باروری و زادآوری 09/412، 60/405، 54/538 و 56/309 تخم/ماده در کفشدوزک¬های تغذیه کرده از شته سبز گندم به ترتیب روی گیاهان ذکر شده در بالا محاسبه شد. بالاترین و کم¬ترین مقدار نرخ خالص باروری به ترتیب روی ذرت و سورگوم مشاهده شد. هم¬چنین مقادیر دو پارامتر نرخ¬های روزانه تولیدمثل کفشدوزک یعنی تعداد تخم به ازای هر ماده در روز و تعداد تخم¬های زادآور به ازای هر ماده در روز نیز از 72/7 تا 20/8 متغیر بود، که کم¬ترین روی سورگوم و بیشترین روی ذرت بدست آمد. امید به زندگی حشرات کامل تازه ظاهر شده کفشدوزک با تغذیه از شته¬های پرورش یافته روی گیاهان ذکر شده به ترتیب 90/47، 90/43، 78/52 و 60/38 روز محاسبه گردید. مقایسه پارامترهای تولیدمثل نشان داد که کفشدوزک H. variegata روی ذرت در مقایسه با سایر گیاهان از پتانسیل تولیدمثلی بالاتری برخوردار می¬باشد. بنابراین نتایج نشان داد که شته سبز گندم روی چهار گونه¬ گیاه میزبان برای نشو و نما و تولیدمثل این کفشدوزک شکارگر قابل پذیرش بودند.
کلید واژگان :
کفشدوزک Hippodamia variegata، شته سبز گندم، پارامترهای تولیدمثل، امید به زندگی و گیاهان میزبان
