رتبه بندی بحرانهای اقتصادی – اجتماعی ساکنین بافتهای فرسوده شهری (منطقه مورد مطالعه : شهرستان یزد)

بافت های فرسوده اعم از بافت های تاریخی و بافت های غیر تاریخی بخشی از پیکره و بدنه شهر ها هستند که دارای ارزشهای کالبدی، عملکردی – اقتصادی و فرهنگی اند و با توان و قابلیت های بالقوه ی خود سرمایه ای ملی به شمار می آیند. ولی در فرایند رشد و توسعه شهر، این بافت های اولیه و کهن دیگر قادر به پاسخگویی به نیازهای زندگی امروز نیستند و به علت عدم همسازی با بافت های جدید از رونق بازمانده اند و هرچه بیشتر از حیات و آثار سکونت تهی می شوند و در معرض تهدیدات بنیادی قرار می گیرند . شهر یزد از جمله شهرهایی است که دارای بافت های مسکونی فرسوده زیادی می باشد . از این رو مهم ترین بحرانهای پیش روی ساکنین را از مطالعات پیشین استخراج نموده و مجدداً بین بارز ترین آنها که در 4 شاخصه اصلی )امنیت، مسکن، دسترسی و آلودگی محیطی( معرفی شدند را با 44 زیر شاخصه مربوط به هرکدام مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به این شاخصه ها پرسشنامه 44 گویه ای محقق ساخته تدوین و در بین نمونه آماری که شامل 084 نفر از ساکنین بافتهای مشخص شده بود توزیع گردید و پس از جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون رتبه بندی فریدمن نشان دادکه زیر شاخه ی مخروبه بودن برخی از منازل برای شاخص امنیت، زیر شاخه ی نبود حمایت های دولتی برای شاخص مسکن، زیر شاخه ی معابر با عرض کم برای شاخص دسترسی و زیر شاخه ی عدم وجود پایگاههای درمانی برای شاخص آلودگی محیط باالتر از دیگر زیر شاخه ها قرار گرفتند. لذا در این تحقیق، ضرورت تمهیدات و نیاز به یک مدیریت ویژه بحران جهت دستیابی به این منبع عظیم فرهنگی_اجتماعی و اقتصادی بررسی شده است.

بافت فرسوده، بحران های اقتصادی – اجتماعی، امنیت، مسکن، دسترسی و آلودگی محیطی