هدف مطالعه حاضر تعيين استراتژيهاي تنوع معيشتي و ارتباط آن با شيوة مديريت اراضي كشاورزي است. تحقيق حاضر ازنظر هدف، كاربردي بوده و روش انجام آن توصيفي- تحليلي است. ابزار گردآوري دادهها پرسشنامه (ساختاريافته و بدون ساختار) و مصاحبه با مردم محلي بوده است. جامعة آماري شامل سرپرستان خانوارهاي كشاورز در شهرستان پلدختر است (11289=N .(با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونهگيري سهميهاي، 379 سرپرست خانوار بهعنوان جامعة نمونه انتخاب شد. بهمنظور تحليل رابطة بين تنوع تأمين معاش و مديريت زمينهاي كشاورزي، از مدل الگوي اقتصادسنجي توبيت استفاده شد. نتايج نشان داد تنوع معاش اندازهگيريشده توسط شاخص تنوع هرفيندال- هيرشمن، داراي اثر مثبت و معناداري بر فعاليتهاي مديريت پايدار زمين است. همچنين كشاورزاني كه داراي تعداد نيروي كار بيشتر و داراي مالكيت زمين كشاورزي بوده و همراه با فعاليتهاي كشاورزي، درگير اشتغال در فعاليتهاي غيركشاورزي و يا فعاليتهاي تركيبي هستند، از شيوههاي مديريت متنوعتري استفاده ميكنند؛ بنابراين ميتوان گفت معيشت روستايي يكپارچه و استراتژي مديريت زمين، ميتواند بهطور قابلتوجهي به افزايش عملكرد محصولات كشاورزي و بهتبع به اقتصاد خانوارهاي كشاورز كمك شاياني داشته باشد.
کلید واژگان :تنوع معاش، مديريت زمين، كشاورزي، مدل توبيت، شهرستان پلدختر.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک