شیوع اختلالهای روانشناختی در مراقبان کودکان با کمتوانیهای ذهنی و معلولیتهای حرکتی در استان همدان

زمینه و هدف: شیوع اختلالهای روانی نقش مهمی در شناخت وضعیت موجود بهداشت روان جامعه و برآورد امکانات مورد نیاز آن در هر مقطع زمانی دارد؛ بنابراین هدف از این مطالعه برر سی شیوع اختلالهای روان شناختی در مراقبان کودکان با کمتوانیهای ذهنی و معلولیتهای حرکتی در استان همدان در سال 1395 بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی- مقطعی بود. جامعة آماری شامل تمامی مراقبان )مادران( کودکان با ناتوانی بود که در مراکز و کلینیکهای بهزیستی شهرستان همدان در سال 1395 پذیرششده بودند. از بین این خانوادهها، 37 خانواده دارای فرزند مبتلا به کمتوان ذهنی و 37 خانواده دارای فرزند ناتوانی حرکتی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدددند. ابزار مورد اسددتفاده در پژوهش حاضر نسخه تجدیدنظرشده فهرست علائم 90 سؤالی ) 1976 ( برای جمعآوری اطلاعات بود. یافتهها: نتایج پژوهش حاضددر نشددان داد، شددایعترین اختلالهای روانی در مراقبان کودکان کمتوان ذهنی پرخاشددگری)خصددومت(، حساسیت در روابط متقابل، ترس مرضی و افسردگی و در مراقبان کودکان معلولیتهای حرکتی شکایت جسمانی، حساسیت در روابط متقابل، افکار پارانوییدی و اضطراب بود. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مراقبان کودکان با نیازهای ویژه از نظر سدددلامت روانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارند که نتیجه عدم سازشیافتگی مناسب با ناتوانی فرزندشان و برآورده نشدن نیازهای آنها است.

شیوع، اختلالهای روانشناختی، کمتوانی ذهنی ، معلولیت حرکتی