رابطه‌ی بین مهارت های ارتباطی باروابط بین شخصی مدیران ورزشی استان گیلان

هدف: از جمله مشکلاتی که مدیران در سازمان های ورزشی کمتر به آن توجه دارند، توجه ویژه به مهارت های ارتباطی است. همچنین حدود 90 درصد شکست های شغلی، به دلیل ناتوایی فرد در برقراری یا حفظ روابط بین شخصی خوب اتفاق می افتد. لذاهدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین مهارت های ارتباطی با روابط بین‌فردی مدیران ورزشی استان‌گیلان ‌ می باشد. روش تحقیق:جامعه آماری این تحقیق راکلیه مدیران ورزشی استان گیلان(121نفر) تشکیل می دهند.نمونه آماری بصورت تمام شماردر نظر گرفته شد که تعداد99 پرسشنامه بطور صحیح وصول گردید. برای جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه مهارت ارتباطی‌بارتون جی.ای(1990) وپرسشنامه روابط بین شخصی اسمیت وموسکا (2001) استفاده گردید. که پایایی آنهااز روش آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0 و83/0 بدست آمد.تحلیل داده هابا استفاده از آزمون همبستگی ورگرسیون چندگانه به روش گام به گام انجام گرفت. یافته ها: براساس یافته های این پژهش بین مهارت های ارتباطی مدیران و روابط بین شخصی آنها ارتباط مثبت ومعناداری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که از میان ابعاد مهارت ارتباطی مدیران مولفه مهارت کلامی در پیش بینی روابط بین شخصی مدیران معنی دار می باشد. نتیجه گیری: نتایج ای تحقیق مبین این است که مدیران ورزشی برای افزایش روابط بین شخصی خود باید از تکنیک های مهارت ارتباطی استفاده کنند.لذاپیشنهاد می شود مدیران برای بالابردن وبهبود روابط بین شخصی خود که عامل موثری در جهت افزایش اثربخشی، بازدهی ومیزان عملکرد واز همه مهمتر جلب اعتماد مسیولین مافوق، همکاران، زیردستان را نسبت به خودمی باشد، از تکنیک های مهارت ارتباطی بهره بگیرند.

مهارت ارتباطی، روابط بین شخصی(فردی) ، مدیران ورزشی.